Kim jesteśmy?

Warszawa, niedziela, samo południe, wieża kościoła ojców jezuitów na Starym Mieście. “Zebraliśmy się tu wszyscy…” – rozpoczyna Kamil niczym w żarcie o żabie (kto nie zna, googluje). No właśnie, po co tak wysoko i tak rano? – komentują wśród nas obecne sowy (śpią długo) i borsuki (mieszkają nisko). Zapatrzeni w stołeczną panoramę zapierającą dech w piersiach postanawiamy wyjść z ciepłych pieleszy i zawilgotniałych piwnic starych przyzwyczajeń i schematów, żeby podjąć się wyzwania, którego nie podjął się do tej pory nikt. Wejść na teren grząski, niedostępny, a może po prostu jeszcze nieznany.

Duchowość Miasta. Nie znajdziecie jej w żadnym słowniku, opracowaniu teologicznym, słowniku gwary miejskiej. Nawet wszechstronny Internet ma problem, żeby ją zdefiniować. Termin występujący równie rzadko co estetyka w plakatach do rekolekcji parafialnych. Bo co tak naprawdę miałby oznaczać? Duchowość jak poglądy – każdy ma swoją. Miasto, to miasto. Jedni je kochają, inni nienawidzą. Jedni nie wyobrażają sobie życia poza nim, drudzy szukają każdej wolnej okazji do wyjazdu poza granice skażonego spalinami powietrza. Jeszcze innym jest to zupełnie obojętne i takich nam najbardziej szkoda.

Chcemy odpowiadać na kluczowe pytania – gdzie w mieście można znaleźć duchowość i gdzie w duchowości znaleźć miejsce na miasto. Jeśli chcecie pomóc, będzie nam bardzo miło.

Tajemnica miasta